İnşaatta kullanılan alüminyum profiller için yerleşim yöntemleri genellikle tartım yerleşimi ve teorik yerleşim içerir. Tartım yerleşimi, ambalaj malzemeleri dahil olmak üzere alüminyum profil ürünlerinin tartılmasını ve gerçek ağırlığın ton başına fiyatla çarpılmasıyla ödemenin hesaplanmasını içerir. Teorik yerleşim, profillerin teorik ağırlığının ton başına fiyatla çarpılmasıyla hesaplanır.
Tartım yerleşimi sırasında, gerçek tartılan ağırlık ile teorik olarak hesaplanan ağırlık arasında bir fark vardır. Bu farkın birden fazla nedeni vardır. Bu makale esas olarak üç faktörden kaynaklanan ağırlık farklarını analiz eder: alüminyum profillerin taban malzeme kalınlığındaki farklılıklar, yüzey işleme katmanlarındaki farklılıklar ve ambalaj malzemelerindeki farklılıklar. Bu makale, sapmaları en aza indirmek için bu faktörlerin nasıl kontrol edileceğini tartışır.
1. Taban malzemesi kalınlığındaki değişikliklerden kaynaklanan ağırlık farklılıkları
Profillerin gerçek kalınlıkları ile teorik kalınlıkları arasında farklılıklar bulunmakta olup, tartılan ağırlık ile teorik ağırlık arasında farklılıklar ortaya çıkmaktadır.
1.1 Kalınlık farkına dayalı ağırlık hesaplaması
Çin standardı GB/T5237.1'e göre, dış çemberi 100 mm'yi aşmayan ve nominal kalınlığı 3,0 mm'den az olan profiller için yüksek hassasiyetli sapma ±0,13 mm'dir. Örnek olarak 1,4 mm kalınlığındaki bir pencere çerçeve profilini ele alırsak, metre başına teorik ağırlık 1,038 kg/m'dir. 0,13 mm'lik pozitif sapma ile metre başına ağırlık 1,093 kg/m'dir, 0,055 kg/m'lik bir fark. 0,13 mm'lik negatif sapma ile metre başına ağırlık 0,982 kg/m'dir, 0,056 kg/m'lik bir fark. 963 metre için hesaplama yapıldığında, ton başına 53 kg'lık bir fark vardır, Şekil 1'e bakın.
Burada dikkat edilmesi gereken nokta, çizimin sadece 1,4 mm nominal kalınlık kesitinin kalınlık varyansını dikkate aldığıdır. Tüm kalınlık varyansları hesaba katılırsa, tartılan ağırlık ile teorik ağırlık arasındaki fark 0,13/1,4*1000=93 kg olacaktır. Alüminyum profillerin taban malzeme kalınlığındaki varyansların varlığı, tartılan ağırlık ile teorik ağırlık arasındaki farkı belirler. Gerçek kalınlık teorik kalınlığa ne kadar yakınsa, tartılan ağırlık da teorik ağırlığa o kadar yakındır. Alüminyum profillerin üretimi sırasında kalınlık giderek artar. Yani aynı kalıp setiyle üretilen ürünlerin tartılan ağırlığı başlangıçta teorik ağırlıktan daha hafiftir, sonra aynı olur ve daha sonra teorik ağırlıktan daha ağır hale gelir.
1.2 Sapmaları kontrol etme yöntemleri
Alüminyum profil kalıplarının kalitesi, profillerin metre başına ağırlığını kontrol etmede temel faktördür. İlk olarak, çıkış kalınlığının 0,05 mm aralığında hassasiyetle kontrol edilerek gereksinimleri karşıladığından emin olmak için kalıpların çalışma bandı ve işleme boyutlarının sıkı bir şekilde kontrol edilmesi gerekir. İkinci olarak, üretim sürecinin ekstrüzyon hızının uygun şekilde yönetilmesi ve belirli sayıda kalıp geçişinden sonra bakım yapılmasıyla, öngörüldüğü gibi kontrol edilmesi gerekir. Ek olarak, kalıplar çalışma bandının sertliğini artırmak ve kalınlık artışını yavaşlatmak için nitrürleme işlemine tabi tutulabilir.
2. Farklı Duvar Kalınlığı Gereksinimleri için Teorik Ağırlık
Alüminyum profillerin duvar kalınlığı toleranslara sahiptir ve farklı müşterilerin ürünün duvar kalınlığı için farklı gereksinimleri vardır. Duvar kalınlığı tolerans gereksinimleri altında, teorik ağırlık değişir. Genellikle, yalnızca pozitif bir sapma veya yalnızca negatif bir sapma olması gerekir.
2.1 Pozitif Sapma İçin Teorik Ağırlık
Duvar kalınlığında pozitif sapma olan alüminyum profiller için, taban malzemesinin kritik yük taşıma alanı ölçülen duvar kalınlığının 1,4 mm veya 2,0 mm'den az olmamasını gerektirir. Pozitif toleranslı teorik ağırlık için hesaplama yöntemi, duvar kalınlığını ortalayarak bir sapma diyagramı çizmek ve metre başına ağırlığı hesaplamaktır. Örneğin, 1,4 mm duvar kalınlığına ve 0,26 mm pozitif toleransa (0 mm negatif tolerans) sahip bir profil için, ortalanmış sapmadaki duvar kalınlığı 1,53 mm'dir. Bu profil için metre başına ağırlık 1,251 kg/m'dir. Tartım amaçlı teorik ağırlık 1,251 kg/m baz alınarak hesaplanmalıdır. Profilin duvar kalınlığı -0 mm olduğunda, metre başına ağırlık 1,192 kg/m, +0,26 mm olduğunda ise metre başına ağırlık 1,309 kg/m olur, Şekil 2'ye bakın.
1,53 mm'lik bir duvar kalınlığı baz alındığında, yalnızca 1,4 mm'lik bölüm maksimum sapmaya (Z-max sapması) kadar artırılırsa, Z-max pozitif sapma ile merkezlenmiş duvar kalınlığı arasındaki ağırlık farkı (1,309 – 1,251) * 1000 = 58 kg olur. Tüm duvar kalınlıkları Z-max sapmasındaysa (ki bu çok düşük bir ihtimaldir), ağırlık farkı 0,13/1,53 * 1000 = 85 kg olur.
2.2 Negatif Sapma İçin Teorik Ağırlık
Alüminyum profiller için duvar kalınlığı belirtilen değeri aşmamalıdır, bu da duvar kalınlığında negatif tolerans anlamına gelir. Bu durumda teorik ağırlık negatif sapmanın yarısı olarak hesaplanmalıdır. Örneğin, 1,4 mm duvar kalınlığına ve 0,26 mm negatif toleransa (0 mm pozitif tolerans) sahip bir profil için teorik ağırlık toleransın yarısına (-0,13 mm) göre hesaplanır, Şekil 3'e bakın.
1,4 mm duvar kalınlığında, metre başına ağırlık 1,192 kg/m iken, 1,27 mm duvar kalınlığında, metre başına ağırlık 1,131 kg/m'dir. İkisi arasındaki fark 0,061 kg/m'dir. Ürünün uzunluğu bir ton (838 metre) olarak hesaplanırsa, ağırlık farkı 0,061 * 838 = 51 kg olur.
2.3 Farklı Duvar Kalınlıklarında Ağırlık Hesaplama Yöntemi
Yukarıdaki diyagramlardan, bu makalenin farklı duvar kalınlıklarını hesaplarken nominal duvar kalınlığı artışlarını veya azaltmalarını kullandığı, bunları tüm bölümlere uygulamadığı görülebilir. Diyagramda çapraz çizgilerle doldurulan alanlar 1,4 mm'lik nominal duvar kalınlığını temsil ederken, diğer alanlar GB/T8478 standartlarına göre nominal duvar kalınlığından farklı olan fonksiyonel yuvaların ve kanatçıkların duvar kalınlığına karşılık gelir. Bu nedenle, duvar kalınlığını ayarlarken odak noktası esas olarak nominal duvar kalınlığıdır.
Malzemenin çıkarılması sırasında kalıbın duvar kalınlığının değişimine dayanarak, yeni yapılmış kalıpların tüm duvar kalınlıklarının negatif sapmaya sahip olduğu gözlemlenmiştir. Bu nedenle, yalnızca nominal duvar kalınlığındaki değişiklikleri dikkate almak, tartım ağırlığı ile teorik ağırlık arasında daha muhafazakar bir karşılaştırma sağlar. Nominal olmayan alanlardaki duvar kalınlığı değişir ve sınır sapma aralığı içindeki orantılı duvar kalınlığına göre hesaplanabilir.
Örneğin, 1,4 mm nominal duvar kalınlığına sahip bir pencere ve kapı ürünü için, metre başına ağırlık 1,192 kg/m'dir. 1,53 mm duvar kalınlığı için metre başına ağırlığı hesaplamak amacıyla orantılı hesaplama yöntemi uygulanır: 1,192/1,4 * 1,53, bunun sonucunda metre başına ağırlık 1,303 kg/m olur. Benzer şekilde, 1,27 mm duvar kalınlığı için, metre başına ağırlık 1,192/1,4 * 1,27 olarak hesaplanır, bunun sonucunda metre başına ağırlık 1,081 kg/m olur. Aynı yöntem diğer duvar kalınlıklarına da uygulanabilir.
1,4 mm duvar kalınlığı senaryosuna göre, tüm duvar kalınlıkları ayarlandığında, tartım ağırlığı ile teorik ağırlık arasındaki ağırlık farkı yaklaşık %7 ila %9'dur. Örneğin, aşağıdaki diyagramda gösterildiği gibi:
3.Yüzey İşlem Katman Kalınlığından Kaynaklanan Ağırlık Farkı
İnşaatta kullanılan alüminyum profiller genellikle oksidasyon, elektroforez, sprey kaplama, florokarbon ve diğer yöntemlerle işlenir. İşlem katmanlarının eklenmesi profillerin ağırlığını artırır.
3.1 Oksidasyon ve Elektroforez Profillerinde Ağırlık Artışı
Oksidasyon ve elektroforez yüzey işleminden sonra, 10μm ila 25μm kalınlığında bir oksit film ve kompozit film (oksit film ve elektroforetik boya filmi) tabakası oluşur. Yüzey işlem filmi ağırlık ekler, ancak alüminyum profiller ön işlem sürecinde bir miktar ağırlık kaybeder. Ağırlık artışı önemli değildir, bu nedenle oksidasyon ve elektroforez işleminden sonra ağırlıktaki değişiklik genellikle ihmal edilebilir düzeydedir. Çoğu alüminyum üreticisi profilleri ağırlık eklemeden işler.
3.2 Sprey Kaplama Profillerinde Ağırlık Artışı
Sprey kaplamalı profillerin yüzeyinde en az 40μm kalınlığında bir toz kaplama tabakası bulunur. Toz kaplamanın ağırlığı kalınlığa göre değişir. Ulusal standart 60μm ila 120μm kalınlık önermektedir. Farklı tipteki toz kaplamalar aynı film kalınlığı için farklı ağırlıklara sahiptir. Pencere çerçeveleri, pencere dikmeleri ve pencere kanatları gibi seri üretilen ürünler için çevreye tek bir film kalınlığı püskürtülür ve çevresel uzunluk verileri Şekil 4'te görülebilir. Profillerin sprey kaplamasından sonraki ağırlık artışı Tablo 1'de bulunabilir.
Tablodaki verilere göre, kapı ve pencere profillerinin sprey kaplamasından sonra ağırlık artışı yaklaşık %4 ila %5'tir. Bir ton profil için yaklaşık 40kg ila 50kg'dır.
3.3 Florokarbon Boya Püskürtme Kaplama Profillerinde Ağırlık Artışı
Florokarbon boya püskürtme kaplamalı profillerdeki kaplamanın ortalama kalınlığı iki kat için 30μm'den, üç kat için 40μm'den ve dört kat için 65μm'den az değildir. Florokarbon boya püskürtme kaplamalı ürünlerin çoğu iki veya üç kat kullanır. Florokarbon boyanın farklı çeşitleri nedeniyle, kürlenmeden sonraki yoğunluk da değişir. Sıradan florokarbon boyayı örnek alırsak, ağırlık artışı aşağıdaki Tablo 2'de görülebilir.
Tablodaki verilere göre, kapı ve pencere profillerinin florokarbon boya ile sprey kaplaması sonrası ağırlık artışı yaklaşık %2,0 ila %3,0 arasındadır. Bir ton profil için bu yaklaşık 20 ila 30 kg'dır.
3.4 Toz ve Florokarbon Boya Sprey Kaplama Ürünlerinde Yüzey İşlem Katmanının Kalınlık Kontrolü
Toz ve florokarbon boya püskürtme kaplamalı ürünlerde kaplama tabakasının kontrolü, üretimde önemli bir proses kontrol noktasıdır ve esas olarak püskürtme tabancasından gelen toz veya boya püskürtmesinin kararlılığını ve düzgünlüğünü kontrol ederek boya filminin düzgün kalınlığını garanti eder. Gerçek üretimde, kaplama tabakasının aşırı kalınlığı ikincil püskürtme kaplamasının nedenlerinden biridir. Yüzey cilalanmış olsa bile, püskürtme kaplama tabakası hala aşırı kalın olabilir. Üreticilerin püskürtme kaplama sürecinin kontrolünü güçlendirmeleri ve püskürtme kaplamanın kalınlığını sağlamaları gerekir.
4. Paketleme Yöntemlerinden Kaynaklanan Ağırlık Farkı
Alüminyum profiller genellikle kağıt ambalaj veya shrink film ambalaj ile paketlenir ve ambalaj malzemelerinin ağırlığı paketleme yöntemine göre değişir.
4.1 Kağıt Ambalajda Ağırlık Artışı
Sözleşme genellikle kağıt ambalajlar için ağırlık sınırını belirtir, genellikle %6'yı geçmez. Başka bir deyişle, bir ton profildeki kağıdın ağırlığı 60 kg'ı geçmemelidir.
4.2 Shrink Film Sarmada Ağırlık Artışı
Shrink film ambalajlamadan kaynaklanan ağırlık artışı genellikle %4 civarındadır. Bir ton profildeki shrink film ağırlığı 40kg'ı geçmemelidir.
4.3 Ambalaj Stilinin Ağırlığa Etkisi
Profil paketlemenin prensibi profilleri korumak ve elleçlemeyi kolaylaştırmaktır. Bir paket profilin ağırlığı yaklaşık 15 kg ila 25 kg olmalıdır. Paket başına profil sayısı, paketlemenin ağırlık yüzdesini etkiler. Örneğin, pencere çerçeve profilleri 6 metre uzunluğunda 4 parçalık setler halinde paketlendiğinde ağırlık 25 kg'dır ve paketleme kağıdı 1,5 kg ağırlığındadır, %6'ya denk gelir, Şekil 5'e bakın. 6 parçalık setler halinde paketlendiğinde ağırlık 37 kg'dır ve paketleme kağıdı 2 kg ağırlığındadır, %5,4'e denk gelir, Şekil 6'ya bakın.
Yukarıdaki şekillerden, bir paketteki profil sayısı arttıkça, paketleme malzemelerinin ağırlık yüzdesinin de azaldığı görülebilir. Paket başına aynı sayıda profil altında, profillerin ağırlığı arttıkça, paketleme malzemelerinin ağırlık yüzdesi de azalır. Üreticiler, sözleşmede belirtilen ağırlık gereksinimlerini karşılamak için paket başına profil sayısını ve paketleme malzemesi miktarını kontrol edebilir.
Çözüm
Yukarıdaki analize göre, profillerin gerçek tartım ağırlığı ile teorik ağırlık arasında bir sapma vardır. Duvar kalınlığındaki sapma, ağırlık sapmasının ana nedenidir. Yüzey işlem katmanının ağırlığı nispeten kolayca kontrol edilebilir ve ambalaj malzemelerinin ağırlığı kontrol edilebilir. Tartım ağırlığı ile hesaplanan ağırlık arasındaki %7'lik bir ağırlık farkı standart gereklilikleri karşılar ve %5'lik bir fark üretim üreticisinin hedefidir.
MAT Alüminyum'dan May Jiang tarafından düzenlendi
Gönderi zamanı: 30-Eyl-2023
